Έξι μήνες μετά τον άγριο Δεκέμβρη, οι έφηβοι γίνονται ξανά πρωτοσέλιδο, αυτή τη φορά με αφορμή τις Πανελλήνιες. Ηταν βατά τα θέματα, ήταν δύσκολα, τι ποσοστά επιτυχίας προβλέπονται; Σαν να δίνει εξετάσεις ολάκερη η κοινωνία.
«Πώς έγραψες, παιδάκι μου;», μας ρωτούσαν κάποτε οι γονείς μετά τις εξετάσεις ή το διαγώνισμα.
Καλά, καλούτσικα, έτσι κι έτσι, ήταν συνήθως η απάντηση – ποτέ «χάλια τα πήγα». Και αφού μας καθησύχαζαν, «δεν πειράζει, θα γράψεις καλύτερα στα επόμενα μαθήματα», κοίταζαν τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας. Χωρίς να το επιδιώκουν, μάς άφηναν χώρο, μάς επέτρεπαν να αυτονομηθούμε.
Για «γονείς ελικόπτερα» που υπερίπτανται πάνω από τα παιδιά τους, για «νηπιοκρατία», για «φονικό γονικό σφιχταγκάλιασμα», για «υπεργονεϊκότητα» (overparenting) μιλούν σήμερα εκπαιδευτικοί και κοινωνιολόγοι. Καλός γονιός δεν είναι αυτός που αγαπά, μαλώνει και «ορμηνεύει», το παιδί, αλλά ο «ψαγμένος», αυτός που ασχολείται διαρκώς μαζί του, που από πολύ νωρίς κάνει τη σωστή έρευνα αγοράς και του προσφέρει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα συμβάλουν στην ταχεία και «ποιοτική» ανάπτυξή του. Θα πάει το βρέφος για μασάζ, θα προμηθευτεί τη συσκευή που αποκωδικοποιεί το κλάμα του, θα αγοράσει τα ντιβιντί «Βaby Mozart» και «Baby Beethoven» που απευθύνονται ακόμα και σε βρέφη τριών μηνών. Αργότερα θα αναζητήσει το καλό ωδείο, σχολείο, φροντιστήριο, θα επιτηρεί διαρκώς το παιδί μέσω του κινητού τηλεφώνου (αν διαθέτει και GPS τόσο το καλύτερο), θα το προφυλάσσει από υπαρκτούς και φανταστικούς κινδύνους, θα του προσφέρει εμπειρίες, ερεθίσματα και ευκαιρίες για «δημιουργική απασχόληση», θα το τυλίξει με εκατοντάδες γεύσεις, ρούχα, παιχνίδια, γκατζετάκια, ντιβιντί. Ομως τα παιδιά που γίνονται το επίκεντρο του γονεϊκού σύμπαντος, προσγειώνονται άσχημα όταν διαπιστώνουν ότι δεν συμβαίνει το ίδιο στον σχολικό και φιλικό μικρόκοσμό τους. «Ασε το παιδί να κλάψει, θα μάθει». Τα παιδιά μαθαίνουν και μέσα από τις μικρές ήττες, τις αποτυχίες και την απόρριψη, τη στέρηση κάποιων πραγμάτων και την αναμονή, μέσα από την επίγνωση ότι τα ίδια είναι κομμάτι του κόσμου και όχι ότι ο κόσμος τούς ανήκει ή μάλλον ότι όλα τα «μολ» του κόσμου τούς ανήκουν. Από τη μια τα υπερπροστατεύουμε και τα φορτώνουμε με εξωσχολικές υπερωρίες, μπαλώνοντας τα κενά της δημόσιας παιδείας, και από την άλλη τα παραδίδουμε στα νύχια της αγοράς, τα προετοιμάζουμε να γίνουν το πολυπόθητο «δυναμικό νεανικό κοινό» των τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Πολλοί είναι οι δρόμοι που οδηγούν τα παιδιά σε μια άτσαλη τεχνητή ενηλικίωση, όπως έδειξε μια έρευνα σε γυμνάσια και λύκεια του νομού Θεσσαλονίκης. Οπως ανακοινώθηκε στην ημερίδα «Προβλήματα εφηβικής ηλικίας», που οργανώθηκε πρόσφατα από μια επιτροπή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, περίπου το 50% των 15χρονων έχουν ήδη ολοκληρωμένες ερωτικές σχέσεις, ενώ διαρκώς μειώνεται η ηλικία κατά την οποία αρχίζουν να καταναλώνουν αλκοόλ και να δοκιμάζουν εξαρτησιογόνες ουσίες (15,5 είναι ο πανελλήνιος μέσος όρος).
Στον επόμενο Δεκέμβρη, που κανείς δεν είναι σίγουρος ότι δεν θα ξεσπάσει, ξανά θα κραυγάζουμε «να ακούσουμε τους νέους». Μόνο που οι νέοι μάς ακούν και όταν δεν τους μιλάμε. Ακούν τους φόβους και τις ψευδαισθήσεις μας, πατούν στην ίδια κινούμενη άμμο όπου πατάμε κι εμείς. Ανατριχιαστικά σωστή φαίνεται η παρατήρηση μιας Αμερικανίδας ψυχολόγου: «Ισως το να στερούμε από τα παιδιά τη θετική ματιά, την ελπίδα για το μέλλον είναι η χειρότερη μορφή βίας που μπορεί να ασκήσουν οι γονείς σε βάρος τους». Και να ’ταν μόνο οι γονείς...

Tης Mαριάννας Tζιαντζή(http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_174_24/05/2009_315516)

Les élèves qui ont participé au programme sont : Anthi Ch., Georgette S., Alexandre S., Constance K., André D., Georges K., Akrivi K., Panayote R., Laurie P., Marie P., Constance B., Anne K., Constantin T., Anastasie P., Chryssoula T., Christos G., Constantin M., Georgette T., Nicole T., Dimitra T., Marianne S.
Υπεύθυνες καθηγήτριες: κ. Καραμάνη Μαρία, κ. Δημητρέλη Καλλιόπη

4. "Η καλύτερη ιδέα για την Ευρώπη" (Powerpoint)

The students ALEXANDROS A., DEMETRA D., DEMETRA Z., ERATO V., FOTIS V. present the most important art trends in Europe since the 16th to the 20th century, associated to the social and historic frame in which they were created.
Υπεύθυνη καθηγήτρια κ. Ανάγνου Άννα.

Ευχαριστούμε θερμά τους καθηγητές της Πληροφορικής κ. Ζαφειρόπουλο Πάνο, κ. Μάλλιο Βαγγέλη καθώς και τον Υπεύθυνο για την Άνοιξη της Ευρώπης κ. Λίνο Βίγκλα για την αμέριστη συμπαράστασή τους.

http://www.springday2009.net/ww/en/pub/spring2009/activities.htm

Αυτό έγραψε ο Ανδρέας Γιαννόπουλος, σε μία σελίδα του ημερολογίου του στις 9 Νοεμβρίου 1995, λίγο πριν φύγει από κοντά μας… Είναι η κληρονομιά που μας άφησε και είναι μοναδική, γιατί είναι η φωνή μιας παιδικής καρδιάς που μιλάει στις συνειδήσεις όλων των μεγάλων.
Ο δεκάχρονος Ανδρέας, ένα ξανθό αγοράκι με μάτια γαλανά ήταν ο εμπνευστής αυτού του Συλλόγου. Ένα παιδί συνεσταλμένο, με πλούσιο χιούμορ και πολλές ευαισθησίες για τον κόσμο γύρω του. Αγαπούσε πολύ τους φίλους του, το μπάσκετ, το χορό.
Παράδειγμα ήταν για όλους το κουράγιο και η υπομονή που έδειξε στις δυσκολίες και η μεγάλη ψυχή που έκρυβε, όταν μέσα από τη δική του ταλαιπωρία κατάφερε να παρακινήσει εμάς τους μεγάλους να ευαισθητοποιηθούμε στα προβλήματα των παιδιών. Εμείς από την πλευρά μας νιώθουμε την ηθική υποχρέωση να εκπληρώσουμε αυτή την επιθυμία του.

Το Χαμόγελο του Παιδιού βρέθηκε κοντά μας στις 8 Μάη του 2009. Ο κ. Στέφανος Αλεβίζος συνομίλησε με τα παιδιά μας εξηγώντας τους το πρόγραμμα του Συλλόγου. Συγκινητική ήταν η προσοχή των μαθητών μας καθ΄όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάλιστα έδειξαν, όταν ο κ. Αλεβίζος αναφέρθηκε στους τομείς εθελοντικής προσφοράς:
Στα Σπίτια Φιλοξενίας:

Στη Γραμμή SOS 1056:
Μετά από την απαραίτητη εκπαίδευση από το επιστημονικό προσωπικό του Συλλόγου, εθελοντές απαντούν σε κλήσεις της Γραμμής SOS 1056. Η προσφορά τους είναι πολύ σημαντική, αφού η Γραμμή SOS δέχεται καθημερινά πολλές κλήσεις, που πολλές από αυτές αφορούν καταγγελίες για κακοποίηση και εγκατάλειψη παιδιών.
Σε εκδηλώσεις, εκθέσεις, διάφορες δράσεις:

Ο Σύλλογος διοργανώνει και συμμετέχει αρκετά συχνά σε διάφορες εκδηλώσεις και εκθέσεις οι οποίες έχουν ως σκοπό να γνωρίσει ο κόσμος τις δραστηριότητες του Συλλόγου.
Στην τράπεζα ειδών:
Η προσφορά ειδών πρώτης ανάγκης από ιδιώτες και εταιρείες είναι πραγματικά συγκινητική. Όμως οι ανάγκες αυξάνονται καθημερινά, αφού καλούμαστε να στηρίξουμε σε είδος όλο και περισσότερες οικογένειες και σε μεγαλύτερη συχνότητα.

Εμπορική Δραστηριότητα:

Η συνεισφορά των εθελοντών μας στην προετοιμασία παραγγελιών των Σχολικών τετραδίων και των Χριστουγεννιάτικων καρτών του Συλλόγου είναι πολύ σημαντική.

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονισθεί ότι οι εθελοντές που ασχολούνται με αυτή τη δραστηριότητα, αποτελούν ενεργό δυναμικό του Συλλόγου στα Σπίτια Φιλοξενίας, στα Νοσοκομείο Παίδων και στο Γραφείο, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι εθελοντισμός σημαίνει να προσφέρεις οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη και με οποιονδήποτε τρόπο, αφού ο τελικός αποδέκτης είναι τα παιδιά.

Ο εθελοντισμός ανοίγει νέους ορίζοντες και δημιουργεί ελπίδες για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, για μια κοινωνία που θα χαρακτηρίζεται από τον πολιτισμό της προσφοράς. Με τον εθελοντισμό ο άνθρωπος γίνεται συνάνθρωπος και συνειδητοποιεί ότι ο ένας για τον άλλον μπορεί να γίνει ένας μικρός «θεός».

Από

Ο Σοφοκλής με το Ρομπέρτο πανέτοιμοι και η Κωνσταντίνα με το Χρήστο σε εγρήγορση..
Και πάλι ο Σοφοκλής σε θέση...μάχης...
Ο Σπύρος, ο Σταύρος


Η Γεωργία με τη Χρυσάνθη

και η Ωρένα
Ο Χρήστος σε μια αξιόλογη προσπάθεια
Κι ο ΔημήτρηςΟι guerilla gardeners είναι ένα κίνημα ενεργών πολιτών, που στόχο έχουν τη μετατροπή των τσιμεντένιων πόλεων που ζούμε σε ανθρώπινες. Αυτό επιτυγχάνεται με το πράσινο, το πράσινο που φυτεύουμε εμείς οι ίδιοι, που φροντίζουμε εμείς οι ίδιοι, που αναζητούμε εμείς οι ίδιοι. Ως τώρα, σε διάφορες πόλεις του πλανήτη έχουν φυτευτεί χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια φυτά, θάμνοι, λουλούδια, χλόη και βότανα σε χιλιάδες μέρη που ως τότε ήταν γκρι και δεν πρόσφεραν τίποτα άλλο πέρα από άσχημο θέαμα και μικρόβια.

Ο Κώστας, ο Αλέξανδρος και η κ. Καρυτινού

Η Κωνσταντίνα, ο Παναγιώτης, ο Δημήτρης
Ο Ρομπέρτο, η Ερατώ,
Τα σχέδια του Βασίλη..
Η κ. Ντούπα με τη Χρυσάνθη και το Δημήτρη
και τη Γεωργία..
Και λίγο γλυκό για ξεκούραση...
Ο Αλέξανδρος σε δράση...

και ο κ. Μεγαλοκονόμος Ο κάθε ένας από εμάς ΜΠΟΡΕΙ να κάνει τη διαφορά. Είναι στο χέρι του. Μπορεί να δείξει έμπρακτα ότι τον νοιάζει και να αρχίσει να παίρνει, με τη βοήθεια κι άλλων συμπολιτών του, την κατάσταση στα χέρια του.

Εμείς, λοιπόν, σαν τους guerilla gardeners, μαζευτήκαμε και ξεκινήσαμε όλοι μαζί τη διαμόρφωση του σχολικού μας κήπου, την Πέμπτη, 30 Απριλίου 2009.

Η κ. Πανουτσοπούλου και η κ.Βέρρου με το Δημήτρη

Ο κ. Γεωργαράς
Μεγάλη ομάδα με το Χρήστο επικεφαλής να δίνει οδηγίες!
Οι φιλανθείς Αλέξανδρος και Χρήστος!

Οδηγίες για την παρασκευή των "βομβών" με σπόρους

Ο Γιώργος, η Τζίνα και η Ελένη με τις...βόμβες μας!

Η δοσολογία είναι: 5 δόσεις από φυσικό κόκκινο πηλό σε σκόνη, 3 δόσεις από χώμα με οργανική ύλη(compost),
1 δόση από σπόρους για λουλούδια.
Ως δόση θεωρήστε 1 ποτήρι του καφέ.
Αρχικά, σε μια μικρή λεκάνη βάζουμε τους σπόρους. Στη συνέχεια βάζουμε το χώμα με την οργανική ύλη και τα ανακατεύουμε καλά. Έπειτα, βάζουμε κουταλιά κουταλιά τον κόκκινο πηλό, ο οποίος πρέπει να είναι σε σκόνη και όχι σε σβώλους. Ανακατεύουμε πάλι, για να γίνει ένα ομοιόμορφο μείγμα. Σιγά σιγά ψεκάζουμε νερό και ταυτόχρονα ανακατεύουμε το μείγμα. Προσθέτουμε όσο νερό χρειαστεί, για να γίνει ένα ενοποιημένο μείγμα, ώστε να μπορεί να πλάθεται. Σε ένα τραπέζι απλώνουμε το μείγμα - μπάλα πηλού με έναν πλάστη, για να απλωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Κόβουμε μικρές ποσότητες και τις πλάθουμε σε μπαλάκια. Αφήνουμε τα μπαλάκια στον ήλιο για 1 μέρα, ώστε να στεγνώσουν. Την επόμενη μέρα τα τοποθετούμε σε όποιο μέρος του κήπου θέλουμε. Ύστερα από 10 περίπου μέρες τα πρώτα πράσινα φυλλαράκια θα εμφανιστούν.

Η Μαρία, ο Παναγιώτης και ο Χρήστος

Το περιβάλλον επιδρά στην ψυχή του ανθρώπου, στο βίωμα και στους κρυφούς λογισμούς του σαν μουσική. Κάθε φορά που το νιώθεις βαθύτερα, ρυθμίζεσαι καλύτερα μαζί του· βρίσκεις νέα στοιχεία ισορρόπησης και ελευθερίας.
Ν. Καζαντζάκης

Ο Σπύρος

Η κ. Καραμάνη με τον Ανδρέα και τον Κώστα Να σκέφτεσαι ότι κάνοντας κάτι ο ίδιος για το περιβάλλον, βάζεις ένα λιθαράκι για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Μην περιμένεις να κάνουν κάτι οι άλλοι πρώτα, για να ακολουθήσεις.

Να συμμετέχεις στην κοινή προσπάθεια για το περιβάλλον: Το να πετάξεις ένα χαρτί κάτω, σου αφαιρεί το δικαίωμα να μιλάς για μόλυνση.

Ο κ. Παρασκευόπουλος με την Κωνσταντίνα
Για να σώσουμε όσα έχουν απομείνει, πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τη φύση. Έτσι, το θέμα μετατίθεται στη σφαίρα της αγωγής και στην ευθύνη της πολιτείας.
(Κυρ. Πλησής)

Β΄ Λυκείου, Μάης 2009

4ήμερη περιβαλλοντική εκδρομή στην Ξάνθη

Χρήστος Αλέξανδρος, Χρήστος, Παντελής
Θοδωρής,
Γιώργος,
Θοδωρής, Χρυσάνθη
Αλέξανδρος, Δημήτρης, Μαρία, Χρήστος

Ο κ. Μεγαλοκονόμος σε μεγάλο κέφι!

κι ο Γιώργος
Θοδωρής, Παντελής, Χρήστος

Εύη, Θοδωρής, Δήμητρα,





























Δήμητρα, Γεωργία, Φένια, Γιώργοςκ.Διαμαντή, κ. Παρασκευόπουλος, κ. Ράλλη, κ. Παλούκος, κ. Μεγαλοκονόμος