Αναρτήθηκε από
4ο Γενικό Λύκειο Τρίπολης
στις
Σάββατο, Μαΐου 02, 2009
Διαφημίσεις
Περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας - αλλά και σε όλα τα προάστιά της - παρατηρείς μια μορφή βίας όχι σωματική ή λεκτική, αλλά κατεξοχήν αισθητική. Καθημερινά, όλο και περισσότερο ξεφυτρώνουν σε κολόνες, τοίχους και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς διαφημιστικές αφίσες. Σε μια εποχή που η διαφήμιση παίζει το σημαντικότερο ρόλο, ώστε ο πολίτης - καταναλωτής να πεισθεί να αγοράσει κάποιο αγαθό και παράλληλα να ενημερωθεί για το πού και πώς θα περάσει το Σαββατόβραδό του, είναι αναμενόμενο η Αθήνα να γεμίζει κατά καιρούς με αφίσες (για καλλυντικά, συλλαλητήρια πολιτικών οργανώσεων, κλειδαράδες, φίρμες - τραγουδιστές, σχολές, τηλεοπτικά κανάλια...).
Και να φανταστεί κανείς ότι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που έγιναν στην Ελλάδα- με το μεγαλύτερο μέρος τους να φιλοξενείται στην Αθήνα - όλα τα παραπάνω εξαφανίστηκαν μπροστά στο βωμό τής όσο το δυνατόν καλύτερης προβολής της χώρας μας προς τα έξω. Όμως, πέντε χρόνια μετά τη λήξη των Αγώνων τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και όπως φαίνεται κανένας δεν μπορεί να δώσει λύση σ' ένα ακόμη πρόβλημα που μαστίζει την ευρύτερη περιοχή του Λεκανοπεδίου.
Σημαντικό στοιχείο είναι ότι εκτός από την αισθητική καθημερινά «βιάζεται» και η καθαριότητα της πόλης, καθώς τις περισσότερες φορές μετά από κάποια βροχή όλες αυτές οι αφίσες πέφτουν στους δρόμους δυσκολεύοντας κάποιον να οδηγήσει ή ακόμα και να περπατήσει στα πεζοδρόμια. Έτσι, πολλές διαφημιστικές πινακίδες έγιναν αιτία θανατηφόρων τροχαίων και παρόλες τις καταδικαστικές αποφάσεις που πάρθηκαν από τα δικαστήρια οι ταμπέλες ακόμη παραμένουν στις θέσεις τους.
Άξιο αναφοράς είναι ότι ακόμα και οι Δήμοι προκειμένου να διαφημίσουν διάφορα events που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή τους γεμίζουν την πόλη με αφίσες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους πολιτικούς, οι οποίοι σε περιόδους εκλογών γεμίζουν την Αθήνα με μεγάλες ταμπέλες και φεϊγβολάν προβάλλοντας τον εαυτό τους. Από τις μοναδικές οάσεις καλαισθησίας στην «έρημο» αυτή είναι η πλατεία Ομονοίας , όπου πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες απαγορεύτηκαν οι διαφημιστικές ταμπέλες που ήταν κρεμασμένες στα γύρω κτίρια.
Έτσι, εδώ μπαίνει ένα πολύ σοβαρό ερώτημα που έχει να κάνει με το αν οι πολίτες πρέπει να ευαισθητοποιηθούν από μόνοι τους ή αν η ίδια η πολιτεία θα πρέπει να δείξει το σωστό πρόσωπο, αρχής γενομένης από τις επερχόμενες εκλογές. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια χώρα που τίποτα δε λειτουργεί σωστά, καθώς τέτοιου είδους αφισοκολλήσεις έχουν ήδη απαγορευτεί... Όμως, ουδείς συμμορφώθηκε και η ρύπανση συνεχίζεται...
Μπαζιωτόπουλος Δημοσθένης
Μαθητής του 4ου Λυκείου Τρίπολης κατά το Σχολικό Έτος 2006-2007 και τώρα σπουδαστής της Αθλητικής Δημοσιογραφίας στη Σχολή ΟΜΗΡΟΣ, στην Αθήνα.
2 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για το χάλι αυτό.
Σε συγχαίρω για την επιλογή του θέματος. Γράφεις πολύ ωραία!
Μπαζιωτόπουλος Δημοσθένης